Ćerka Džozefa Viktora Entonija Rastona (Joseph Victor Anthony Ruston) i Ele van Hemstra (Ella van Heemstra), Odri Ketlin Raston (Audrey Kathleen Ruston), poznatija kao Odri Hepburn, rođena je 4. maja 1929. godine u Briselu, u Belgiji. Njen otac je bio engleskog porijekla, a majka holandska baronesa.
Džozef Raston je napustio porodicu kada je Odri imala svega šest godina – to je bio događaj koji nikada nije preboljela. Majka je odlučila da se preseli nazad u Arnhem, grad u kojem je odrasla, na istoku Holandije. Dvije godine kasnije, Odri i njena majka se opet sele, ovaj put u Englesku, u Kent. Odri upisuju u školu u selu Elam.
Za to vrijeme, njen otac je postao pobornik fašista i preselio se u London. Odri sa ocem nije imala kontakta sve do 1960. godine, kada je saznala da on živi u Dablinu. Iako nisu bili u dobrim odnosima, ona je osjećala da ima obavezu da se o njemu stara, barem finansijski, što je i činila sve do njegove smrti 1980.
Početkom Drugog svjetskog rata, Odrina majka opet odlučuje da se seli, nazad u Holandiju. Odri završava školovanje u Arnhemskom konzervatorijumu, školi za lijepe umjetnosti, gdje uči muziku i balet. Nacistička Njemačka vrši invaziju Holandije 1940. godine, a Odri mijenja svoje ime u Eda van Hemstra (Edda van Heemstra), kako ne bi bila sumnjiva novoj vlasti zbog svog engleskog imena. Ona je iz prve ruke svjedočila strahotama nacističkog režima, a zabilježena je i njena rečenica o tome: “Gledali smo kako mlade ljude pribijaju uz zid i strijeljaju ih… ne odbacujte ništa što čujete o nacističkim zločinima, jer stvarnost je bila daleko gora”. Njen ujak, Oto van Limburg Stirum (Otto van Limburg Stirum), ubijen je zbog uvaženog položaja njihove porodice u Holandiji. Jedan od njene polubraće, Ian, poslan je u njemački radni logor, a drugi, Aleks, otišao je u ilegalu, u podzemlje, da bi izbjegao sudbinu ostatka porodice.
Nakon ovih događaja, Odri se sa porodicom seli u Velp, u Glederlandu, gdje je živio njen djed, baron Arnod van Hemstra (Aarnoud van Heemstra). Tamo je gledala kako mještane jevrejskog porijekla ukrcavaju u vozove i šalju u njemačke koncentracione logore.
Nakon uspjeha operacije “Overlord”, iskrcavanja na Normandiju i Dana D, savezničke snage su krenule u oslobađanje Evrope, a 16. septembra, 1944, počela je bitka za Arnhem. Hiljade padobranaca sletjelo je u Holandiju sa naređenjem da zauzmu mostove, kako bi Saveznicima omogućili invaziju. Most u Arnhemu se pokazao kao snažno uporište njemačke vojske i uništen je tek u oktobru. Tokom borbi, hiljade holandskih građana je evakuisano. Za one koji su ostali, hrana je bila potpuno nedostupna. “Hongerwinter” (“Zima gladi”), odnijela je više od 30.000 života. Holandija je oslobođena tek u maju 1945.
Pošto su u ratu sve izgubili, Odrina porodica se seli u Amsterdam, gdje njena majka radi kao služavka i kuvarica kod jedne imućne amsterdamske porodice. U to vrijeme Odri počinje da se zanima za glumu, ali i dalje nastavlja školovanje u plesu. Nakon selidbe u London, radi kao model kako bi pomagala majci, koja je bila primorana da prihvata teške i slabo plaćene poslove da bi izdržavala porodicu. Do 1948. godine, Odri se već pojavila kao dio hora u nekoliko mjuzikala, a glumačka karijera joj počinje u isto vrijeme, nakon što se jedan kasting agent zainteresovao za nju.
Ubrzo su došle pohvale kritičara i brojne nagrade. Prvu glavnu ulogu igrala je u filmu “Praznik u Rimu” (“Roman Holiday”) iz 1953. godine, uz Gregorija Peka (Gregory Peck). Za tu ulogu je nagrađena Oskarom za najbolju glumicu, Baftom za najbolju britansku glumicu i Zlatnim globusom za najbolju glumicu u drami.
Glumačku karijeru nastavlja i u Holivudu i na Brodveju. Dobila je ili nominacije ili nagrade za svaku ulogu koju je igrala, a glumila je uz sve velike zvijezde svog vremena, Kerija Granta, Berta Lankestera, Širli Meklejn, Pitera O'Tula i druge.
Pred kraj života, Odri se počela pojavljivati u dokumentarnim filmovima i snimati audio verzije knjiga za djecu. Tada počinje raditi i za UNICEF, pa posjećuje zemlje poput Etiopije, Turske, Venecuele, Ekvatora, Vijetnama i Bangladeša. Za svoj humanitarni rad nagrađena je Predsjedničkom medaljom za slobodu, koju joj je uručio tadašnji predsjednik Džordž Buš.
Karcinom abdomena dijagnostifikovan joj je 1992. godine, iako je prošla operaciju i hemoterapiju, širenje bolesti se nije moglo spriječiti. Umrla je u snu, 20. januara 1993. godine, u Švajcarskoj, gdje je i sahranjena.
NASLOVNA FOTOGRAFIJA : PROMO/ Cheyenne Randall
