Jer, imena su za usjedelice, švalje, papučare… Jer, ime zarobljava i kontroliše.
“Marijači” (“El Mariachi”), 1992.
“El Marichi” – debi kojim se Robert Rodrigez (Robert Rodriguez) predstavio svijetu. Sniman, navodno, sa mizernim budžetom od 7.000 dolara, izrodio je dva uspješna nastavka: “Desperado” i “Bilo jednom u Meksiku” (“Unce Upon A Time In Mexico”).
Karlos Galardo (Carlos Gallardo) igra lika kojeg znamo samo kao El Mariachi – mladog muzičara koji se, naravno, pojavio na pogrešnom mjestu u pogrešno vrijeme, usred krvave kavge lokalnih gangstera i mecima će morati da prokrči svoj put do kuće.
“Očnjak” (“Dogtooth”), 2009.
Film kojim je grčka pokazala svijetu šta je ostalo od Zorbe nakon bankrota, daje nam priču o Majci i Ocu, koji svoju djecu tj. Mlađu ćerku, Stariju ćerku i Sina, drže izolovane od ostatka svijeta. Njih petoro žive na osamljenom imanju okruženom velikom ogradom, koja sprječava djecu da saznaju išta o spoljašnjem svijetu. Ne samo da junaci nemaju lična imena, riječi im ne znače isto što i nama – “more” je kožna stolica, “autoput” je snažan vjetar.
