“Veliki izazov” (“The Gauntlet”, 1977)
Akcioni triler u Istvudovoj režiji je najbliže romantičnoj komediji što je on ikada prišao. Još jedan beskompromisni policajac čiji je zadatak da isprati transfer sigurnog svjedoka.
To je prostitutka koja se nalazi u srcu zavjere koja seže do vrha policijske organizacije. Prepun akcionih scena i neozbiljne zabave, film ima kulminaciju sa najvećom scenom pucnjave koju sam vidio – sve i jedan policajac Finiksa puca na Istvuda.
Iako ne nudi ništa posebno novo, film je užasno zabavan triler.
“Iznenadni udar” ili “Prljavi inspektor Hari” (“Sudden Impact”, 1983)
Četvrti dio u serijalu i prvi čiju režiju potpisuje sam Istvud. Predstavio nam je ženskog ubicu, koja se osvećuje seksualnim predatorima (tako što im “raznese” genitalije). Ona je bila njihova žrtva i sama. Izruguje se mačizmu na hrabre načine, jedan od negativaca biva doslovno “penetriran”, i ma kako da su ozbiljne teme, ovaj film je meni gotovo pa komedija.
Užasno duhovit na momente, pokazuje nam kako izgleda godišnji odmor slavnog detektiva. Ništa manje leševa nego inače u “radne dane”.
U osamdesetima Klint je bio glavna zvijezda, čijeg heroja Kalahana čak citira i američki predsjednik sam. Ko drugi do Ronald Regan (Ronal Reagan), bivši glumac i sam.
“Blijedoliki jahač” (“Pale Rider”, 1985)
Western u osamdesetim godinama XX vjeka? To može samo Klint.
Povratak temeljima žanra, duboko moralistička priča sa biblijskim motivima, omaž je “Šejnu” (“Shane”), klasiku žanra. Istvud je Sveštenik, misteriozna figura koja dolazi u grad, nakon što je jedna djevojka završila sa molitvom za spas.
Kakav je Klint sveštenik? Pa on je jedan od onih rijetkih sveštenika koji bacaju dinamit i vješt je sa pištoljima.
Sviđa mi se apokaliptična atmosfera filma, osjećaj kraja vremena – u ovom slučaju, kraja epohe Divljeg zapada.
“Neoprostivo” (“Unforgiven”, 1992)
Posljednji pravi western.
Svakako Istvudov posljednji režiserski poduhvat u ovom žanru. Instant klasik. Dekonstrukcija žanra i mitologije oko istog. Kritički prihvaćen, donio je Klintu ne samo Oskara za najbolju režiju te godine, već i Oskara za najbolji film.
Toliko je dobar film da se drugi lošiji filmovi mogu pozivati na njega i dobiti na kredibilitetu.
“Gran Torino” (2008)
Dodao sam ovaj film iz kasne Istvudove režiserske karijere, jer se tematski uklapa u ovu listu. Priča prati penzionisanog ratnog veterana Kovalskog, koji je ultimativni protogonist parole “Bježi iz moga dvorišta ili ću ti raznijeti glavu”.
Strasni ksenofob okružen komšilukom migrantskog porijekla je formula za zabavu, ako mene pitate. Tokom filma, Istvud razvije lik Kovalskog iz dvodimenzionalnog rasiste u moralno ljudsko biće.
Dobra drama.
Bonus: Klint i majmun
Upravo tako. Krajem sedamdesetih, na vrhuncu Istvudove popularnosti, studiji su znali da s njim mogu prodati bilo šta. Tako je i bilo sa ovom komedijom, u kojoj Klint putuje po Americi sa svojim saveznikom orangutanom.
Film “Kako god okreneš, gubiš” (“Every Which Way But Loose”, 1978), koliko god da su ga kritičari prezirali, bio je box office uspjeh. Dobio je i instant nastavak “Čovjek iz San Fernanda” (“Any Which Way You Can”, 1980), koji je jedan od finansijski najuspješnijih filmova sa Istvudom.
Kao klinac sam gledao filmove i bili su zabavni, šta da vam kažem.
