Oskari su po deveti put podijeljeni 4. marta 1937. godine.
Prvi put su uvedene nagrade za najbolje sporedne glumce. “Sporedan” ne znači “drugorazredan”, već prije uloga koja na neki način podržava glavnu ulogu. Recimo, kao što atribut i apozicija određuju imenicu u subjektu. Sporedni uljepšaju glavne glumce svojim ulogama – tako ćemo to reći.
“VELIKI ZIGFILD” (“THE GREAT ZIEGFELD”), 1936.
Režija: Robert Z. Leonard
Uloge: Vilijam Pauel (William Powell), Luiz Rajner (Luise Rainer), Mirna Loj (Myrna Loy)
Nagrade: najbolji film i najbolja glumica (Luiz Rajner)
U ono vrijeme, ovaj film je bio neviđeni muzičko-scenski spektakl. Koštao je vrlo mnogo, imao više od 1.000 angažovanih statista i filmskih radnika, a ludačka scena sa plesom na svadbenoj torti visokoj 21 metar, sa preko 100 plesačica koji se vrte zajedno s tortom, koštala je više nego što bi Velikog Zigfilda koštala čitava jedna predstava na Brodveju! U ono vrijeme.
Danas, meni je to jedan duuugačak, sladunjavi, kičasti mjuzikl! Očigledno imam problem s mjuziklima. No, da se nađemo na sredini – film je predug, traje skoro tri sata, a radnja mu nije tako zanimljiva da bi vas držala prikovane pred ekranima. Gubi se u metrima svilenih haljina i čipkastih gaćica koje frcaju na sve strane. Kao da je rađen za onog ekstravagantnog holandskog violinistu Andrea Riua (Andre Rieu), kojem je čitav ženski orkestar obučen u iskričavi saten. Ne bih da spomenem Vikom i ONAJ orkestar. Oni bi, dapače, imali šta i naučiti iz ovog filma.
Mislim da bi se tadašnji uspjeh “Velikog Zigfilda” trebao pripisati nostalgiji za “Zigfildovim Ludorijama” i masovnim plesnim nastupima u lagodno vrijeme prije kraha Berze 1929. godine. Svaka kriza rađa nostalgiju za boljim vremenima, to vrlo dobro znamo.
Florens Zigfild je bio poznati brodvejski impresario, radio je lude mjuzikle na sceni koje je narod obožavao. U filmu ga odlično glumi šarmantni Vilijam Pauel. Iz Evrope on dovodi u Njujork scensku umjetnicu Anu Held, koju igra Luiza Rajner. Gospojica Rajner je tada tek bila došla u Holivud, snimila je jedan film godinu dana ranije i u “Zigfildu” postala pravi hit. Dobila je Oskara jer je način na koji glumi, nekako stvarno evropski, nobl i emotivan, bio nešto novo u Holivudu. Prozvali su je “Bečka suza” i rado plakali s njom u onoj famoznoj telefonskoj sceni, kad se pretvara da je ne boli razvod i želi svom mužu sve najbolje s drugom.
Krupne suze u krupnom kadru. I krupan zalogaj Holivuda koji je, očigledno, oduvijek volio nagraditi producente koji su puno potrošili. Para se na paru lijepi.
“GOSPODIN DIDS IDE U GRAD” (“MR. DEEDS GOES TO TOWN”), 1936.
Režija: Frenk Kapra (Frank Capra)
Uloge: Gari Kuper (Gary Cooper), Džin Artur (Jean Arthur)
Nagrade: za najbolju režiju Frenk Kapra
U vrijeme Velike depresije, skromni mladić iz provincije (Gari Kuper) nasljeđuje od pokojnog ujaka 20 miliona dolara i odlazi u Njujork da postane milioner. Tu ga sačekuju razni strvinari – advokati, novinari, izgubljeni rođaci i ujkine ožalošćene žene. Svi čekaju njegov pogrešan korak, ili bar nešto od nasljedstva. A mladić je veoma dobar i (naizgled) naivan. Svojom naivnošću izaziva podsmijeh, ali zato dobrotom ruši sve pred sobom.
Iza njega ostaje pustoš moralne posrnulosti velikog grada, no i masa nezadovoljnika koji ipak žele svoj dio! Tako ga proglase ludim jer je počeo dijeliti nasljedstvo osiromašenim radnicima, no lijepa novinarka (Džin Artur), koja je ispočetka i sama radila protiv mladog bogataša, daje sve od sebe da ga spasi i iskupi svoje grijehe.
Frenk Kapra je znao da snimi dobar film. Malo fantazije, malo smijeha, trunčica melodrame i veliki komad običnog čovjeka – i hit je tu! Ovo je lijep i poučan film o dobroti i kako u modernom svijetu više ne obraćamo pažnju na nju. Recimo, ne bi bilo loše danas ovaj film puštati djeci u školama. Ako su vrijednosti u velikim američkim gradovima bile poremećene još tada, prije Drugog svjetskog rata, kod nas su danas totalno izvitoperene. U malim gradovima. Mnogo godina nakon tog rata.
Gari Kuper je ovom ulogom zaslužio svoju prvu nominaciju te pronašao svoj put u daljoj karijeri, prepustivši se Kapri i njegovim kapricima. On će od njega stvoriti heroja malih ljudi i veliku zvijezdu u istoriji filma.
Ne spominjite mi ‘rimejk’ iz 2002. godine s Adamom Sendlerom (Adam Sandler).
