Neki ga smatraju najboljim srpskim kompozitorom filmske muzike i zovu “srpskim Morikoneom”. Drugi ga smatraju legendom srpskog filma, muzičkim genijem, “doktorom za muziku”.
Mnogi studenti Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu ga nazivaju omiljenim profesorom. Oni koji su sarađivali sa njim kažu da on “ne umetničari, nego stvara”.
Sigurno postoje i oni koji ne znaju njegovo ime, ali teško je naći nekoga sa ovih prostora ko ne zna neku od ovih muzičkih tema kompozitora Zorana Simjanovića.
“Žikina dinastija”, 1983, 1984, 1985.
Serijal filmova o porodičnoj dinastiji Žike Pavlovića i danas je vrlo popularan (naročito oko Nove godine) kao što je bio i u vremenu kada je nastajao (od 1977. do 1992). Ovaj serijal čini 10 filmova u kojima su predstavljene različite zgode i nezgode u porodici Pavlović-Todorović.
Simjanović je radio muziku za tri filma iz ovog serijala – “Idi mi, dođi mi” (peti film, iz 1983. godine), “Šta se zgodi kad se ljubav rodi” (šesti film, iz 1984. godine) i za sedmi nastavak, po kojem se i čitav serijal danas popularno zove “Žikina dinastija” (1985).
“Miris poljskog cveća”, 1978.
Za film “Miris poljskog cveća” Srđana Karanovića iz 1978. godine, Simjanović je dobio prvo značajno priznanje kao filmski kompozitor.
Te godine je na 25. Pulskom filmskom festivalu ovaj Karanovićev film, pored nagrada za režiju i kameru, odneo i prestižnu Zlatnu arenu za najbolju muziku.
“Sjećaš li se Doli Bel”, 1981.
Kusturičin prvi film, kojim je zakoračio među velikane evropske kinematografije, bio je ujedno i prva saradnja ovog reditelja i Zorana Simjanovića.
U filmu “Sjećaš li se Doli Bel” centralno mesto ima pesma “Na morskome plavom žalu”, koja se u filmu čuje u nekoliko verzija.
“Maratonci trče počasni krug”, 1982.
Ekranizacije drama Dušana Kovačevića se danas smatraju kultnim filmovima jugoslovenske kinematografije. Slobodan Šijan je 1980. godine snimio prvi film na Kovačevićev tekst (“Ko to tamo peva”), a dve godine kasnije su nastali “Maratonci”.
Uz poznati šlager “Svi vi što maštate o sreći” i scene Kristininog sviranja klavira, iz ovog filma danas se često prepoznaje i Simjanovićeva muzička tema iz uvodne špice.
“Specijalno vaspitanje”, 1977.
Prvi film reditelja Gorana Markovića takođe je i prvi igrani film za koji je Zoran Simjanović komponovao muziku, a ujedno je i početak zanimljive saradnje i prijateljstva ova dva autora.
Pri komponovanju muzike za “Specijalno vaspitanje” Simjanović se oslanjao, kako je sam jednom prilikom naveo, na savremeni zvuk tada popularne muzike, te je došao do zanimljivog spoja električnog klavira i sintisajzera, što se i čuje u glavnoj temi ovog filma.
