U filmu “Doni Brasko” (Donnie Brasco), zasnovanom na istinitoj priči, Džoni Dep (Johnny Depp) glumi agenta FBI na tajnom zadatku, Džoa Pistouna, koji ostavlja svoju ženu (En Heš) i porodicu da bi se infiltrirao u mafiju kao “čovek za nakit”, Doni Brasko. Doni uspijeva da pridobije povjerenje Leftija Ruđera (Al Paćino), ostarjelog ubice koji nikada nije uspio da se obogati, pa vidi novu budućnost u ovom pametnom mladom lopovu.
Lefti regrutuje Donija kao svog štićenika, ali Leftijevo prijateljstvo i lojalnost otežavaju Doniju da bude na emotivnoj distanci. Kako Doni prodire sve dublje u mafiju, on ne samo da briše granicu između federalnog agenta i kriminalca, već osigurava gotovo neizbježnu smrtnu kaznu za svog prijatelja. U ovom opasnom dvoboju između porodice, FBI i dubokog, ali neželjenog prijateljstva, Donijeva lojalnost će biti testirana do krajnjih granica.
Navodno je Džej Edgar Huver (J. Edgar Hoover), bivši direktor FBI, zaslužan za pomanjkanje dubokih anderkaver misija agenata biroa prije sedamdesetih. Huver se plašio moguće korupcije agenata, uslijed dugogodišnjeg života među kriminalcima. Naravno da nije bio daleko od istine, ali postoje i razlozi zbog kojih su se stvari nakon Huverove smrti promijenile i zbog kojih danas imamo već kultna svjedočanstva o agentima biroa koji su godinama živjeli autentični život ulice, dok su u svakom trenutku ostajali agenti biroa.
Jedan od razloga za promjenu stava bio je i Džozef Dominik Džo Pistoun, alijas Doni Brasko (Joseph Dominick “Joe” Pistone). Pistoun je 27 godina bio agent biroa, od kojih je šest aktivnih godina proveo infiltriran kao član njujorške kriminalne organizacije poznate kao porodica Bonano – jedna od pet velikih njujorških “porodica”. Nakon njegove uspješne infiltracije, koja je vodila prikupljanju mnogih dokaza i sastavljanju optužnica, biro je promijenio svoj stav ka ovakvoj vrsti istraga.
Pistoun je svoje vrijeme provedeno u infiltraciji zabilježio u svom memoaru, “Donnie Brasco: My Undercover Life in the Mafia”, koji je objavljen 1988. i koji je nekih devet godina kasnije, 1997, pretvoren u jedan od najznačajnijih krimi filmova devedesetih – film “Doni Brasko”, u režiji Majka Njuela (Mike Newell), sa Džonijem Depom i Alom Paćinom u glavnim ulogama.
Devedesete su se pokazale velikim nasljednikom klasičnog žanrovskog filma. Ovo je istina u hororu, u trileru, neo-noaru i krimi filmu, a pogotovo gangsterskom filmu. Skorsezijevi (Martin Scorsese) “Dobri momci” (“Good Fellas”) su vrh lednenog brijega, u čijem podnožiju se okupljaju filmovi poput Ferarinih (Abel Ferrara) “Sahrane” (“The Funeral”) i “Kralja Njujorka” (“The King of New York”), “Milerovo raskršće” (“Miller’s Corssing”) braće Koen (Coen), Singltonov (John Singleton) “Boyz n The Hood”, De Palmin (Brian De Palma) “Karlitov put” (Carlito’s Way), i naravno, naš “Doni Brasko”.
Dep i Paćino igraju za sve pare, okupljajući u svojim izvedbama one mitološke gangsterske teme povjerenja, porodice, bratstva, očinstva i izdaje. Sudbina je riječ koja često opisuje život kriminala – na kraju će te stići; kako joj umaći; kako je prepoznati? Doni će se pokazati kao Leftijeva sudbina tj. kocka, na kojoj će izgubiti sve i na kraju život.
Kako drugačije opisati ovaj film do onom neizostavnom “wiseguy” poštapalicom, koja ima milion i jedno značenje, a koju Brasko pokušava provaliti i objasniti u kultnoj sceni: “Forget about it”.
“Doni Brasko” gledajte na kanalu Cinemax, 04. septembra u 23.15 časova, u okviru m:tel-ovog dodatnog paketa Open IPTV ponude.
