U beogradskom bioskopu Kozara, 3. oktobra 1980. godine, premijeru je imao film koji je postao pravi kult na području bivše Jugoslavije. Četiri decenije kasnije ponavljamo brojne replike iz ovog legendarnog filma, ali za neke od ovih događaja garantovano niste znali.
1. Prvobitno je zamišljeno da to bude savremena priča, TV drama od pedesetak minuta. Odigrava se u autobusu GSP-a, a glavni lik bio je starac koji je krenuo da posjeti sina koji služi vojsku u Beogradu.
2. U prvoj verziji dramu je trebalo da režira Goran Paskaljević, koji je odustao da bi počeo snimanje filma “Zemaljski dani teku”.
3. Tada mladi reditelj i slikar Slobodan Šijan je predložio da se scenario promijeni i da se umjesto televizijskog snimi bioskopski film, na šta je Dušan Kovačević rado pristao.
4. Direktor filma bio je Nikola Popović, koji je ranije radio ogromne partizanske spektakle, poput “Bitke na Neretvi”. On je najviše zaslužan što je “Ko to tamo peva” uprkos početnom odlaganju uopšte i snimljen.
5. Kako se Televizija Beograd nije bavila snimanjem filmova namijenjenih bioskopu, morao je da se traži drugi producent. Krenulo je jurcanje okolo po filmskim preduzećima, da bi na kraju iza filma u nastanku stao tada moćni “Centar film”.
6. Glavna uloga bila je namijenjena Miji Aleksiću, koji je prvog dana snimanja obavijestio redakciju Dramskog programa da se ne osjeća dobro i da ne može da snima, te je snimanje otkazano.
7. Snimanje je počelo 4. aprila 1980. i što je prava rijetkost – sve je išlo redom, od početne pjesme, pa nadalje. To je bilo bitno za glumce, koji onda mogu prirodno da razvijaju likove, da vide šta je njihov partner uradio u prethodnoj sceni, pa da se onda ravnaju po tome.
