“Artemisija” (“Artemisia”), 1997.
Sedamnaestogodišnja Artemisija Đentileski (Valentina Cervi), ćerka Oracija Đentileskija, poznatog italijanskog slikara, posjeduje slikarski talenat svog oca, koji nema sina i želi da njegova umjetnost preživi poslije njega. Međutim, u šovinističkom svijetu početkom 1600-tih godina, u Italiji, ženama je zabranjeno da slikaju aktove ili ulaze u Akademiju umjetnosti. Oracijo dozvoljava kćeri da uči u njegovom studiju – mada joj ne dozvoljava da gleda niti slika gole muškarace. Ona je direktna i odlučna, i podmićuje ribara Fulvija poljupcem da joj pusti da posmatra njgovo tijelo i nacrta ga.
Artemisija traži pokroviteljstvo Agostina Tasija (Miki Manojlović), saradnika njenog oca na slikanju fresaka, da uči od njega umjetnost perspektive. Tasi je čovjek poznat kao razvratnik. Njih dvoje se ubrzo zaljubljuju. Artemisijin otac podnosi tužbu protiv Tasija zbog silovanja. Ovo vodi do suđenja, do kažnjavanja Artmisije mučenjem, te do Tasijevog priznavanja silovanja – što čini da bi poštedio Aremisijju muka.
FIlm je režirala Agnes Merle (Agnès Merlet).
