Istorija je prepuna srećnih slučajnosti, a te slučajnosti ponekad rezultiraju nečim toliko značajnim da promijeni čitav tok same istorije. Odličan primjer ovoga je prva fotografija u boji, naizgled jednostavno otkriće, ali ono koje je bilo presudno za dalji razvoj fotografije (a kasnije i filma).
Ispostavilo se da čovjek koji je došao do ovog otkrića uopšte nije bio zainteresovan za fotografiju.
Sredinom 19. vijeka, škotski naučnik Džejms Klerk Maksvel (James Clerk Maxwell) bavio se više svojim drugim mnogobrojnim interesima – istraživanjem elektromagnetizma, određivanjem sastava Saturnovih prstenova i formulacijom jednačina koje će na kraju odvesti do Teorije relativiteta.
Pored toga svega, bio je fasciniran bojom, pa je 1955. godine razvio teoriju da se svaka boja duge može reprodukovati kombinacijom crvenog, zelenog i plavog svjetla.
Njegova hipoteza, kako je sam kasnije otkrio, obezbijedila je metod kojim se kreiraju slike u boji. Maksvel je uzeo seriju crno-bijelih fotografija i primijenio zelene, plavo-ljubičaste i crvene filtere, te simultano projektovao tri odvojene fotografije, što je rezultiralo slikom punog spektra boja (ove fotografije su kreirane korištenjem staklenih pločica, obloženih emulzijom osjetljivom na svjetlo).
Zbog svog tog teoretisanja, Maksvel nije stigao da isproba svoju teoriju do 1861. godine, oko šest godina nakon što je prvi put pisao o njoj. Ova metoda modernom uhu zvuči poprilično jednostavno, ali je činjenica da je zahtjevala fotografske sposobnosti, istrajnost, a i dosta sreće da se realizuje. Čovjek za ovaj posao bio je Tomas Saton (Thomas Sutton). On je, pod Makvelovim nadzorom, kreirao tri ekspozicije istog objekta kroz crveni, zeleni i plavo-ljubičasti filter. Odabrali su kariranu traku za subjekt (refleksija Maksvelovog škotskog nasljeđa, ali i dovoljno šaren predmet).
Džejms je iskoristio ovu projekciju da ilustruje svoju teoriju na predavanju u Royal Institution u maju 1861. godine. Dokazao je svoju hipotezu i dalje nije bio zainteresovan za razvoj ove tehnologije. Njegov interes nije bila fotografija, već kvalitet svjetlosti i ljudski vid.
Proći će 30 godina prije nego što neko nastavi gdje je Maksvel stao i pruži praktične rezultate, a tek 1906. godine su bile dostupne staklene pločice osjetljive na cjelokupan vidljivi spektar.
Danas, tri pločice koje zajedno čine prvu fotografiju u boji borave Maksvelovom domu u Edinburgu, koji je pretvoren u muzej.
Naslovna fotografija: Wikipedia.org
