Istorija Lige pravde (Justice League) se ne može ispričati bez pomena jednog od najvažnijih urednika američkog stripa, Džulija Švarca (Julius “Julie” Schwartz). Pod njegovom komandom, krajem pedesetih i početkom šezdesetih godina XX vijeka, došlo je do revolucije superherojskog žanra. Upitno je da li bi žanr uopšte opstao ili bi ga pregazilo vrijeme, kao što se dogodilo vestern stripovima u Americi. Period promjena ostaće zapamćen kao Srebrno doba američkog stripa.
Sve je počelo novom verzijom Fleša. Fleš kojeg danas dobro znamo je moderna verzija starog heroja iz tridesetih godina. Švarc je imao priču o njegovom porijeklu za nova vremena (atomsko doba) i novi dizajn kostima. Neminovan je bio susret dva Fleša, sudar paralelnih svjetova, koji će biti temelj DC Multiverzuma. U sljedećih 10 godina, pod Švarcovom uredničkom palicom, klasični DC superheroji će dobiti moderni redizajn. Kulminacija ovog procesa je ponovo osmišljavanje Društva pravde (Justice Society), superherojskog tima iz Zlatnog doba, u ono što danas znamo kao Ligu pravde. DC trojstvo, njihovi najpoznatiji likovi – Supermen, Betmen i Wonder Woman – centralni su dio ovog koncepta.
Važna okolnost koja je obilježila Srebrno doba stripa jeste dolazak druge generacije scenarista. Za razliku od starijih kolega, oni su bili pravi fanovi superheroja, odrastali su zajedno sa njima. Stara garda je osjećala sram zbog posla koji su radili i zato su koristili umjetnička imena. Nikad nisu ni pomišljali da će dječija (šund) literatura postati “mitologija” budućnosti. Čak je i Sten Li (Stan Lee), heroj Srebrnog doba, koristio lažno ime. Što se tiče druge generacije scenarista, Džuli je lično odabrao Denija O'nila (Danny O'Neil) i Nila Adamsa (Neil Adams) za kreativni tim koji će vratiti dostojanstvo Betmenu, nakon Betmanije šezdesetih godina (serija sa Adamom Vestom). Vratili su Betmena njegovim mračnim korijenima i uspostavili njegov imidž “najvećeg detektiva na svijetu”.
Iz ovog perioda važna je jedna partija golfa. Direktori DC stripova i budućeg Marvela su imali redovne sastanke na golf terenu. Jednom prilikom se čovjek iz DC-a pohvalio kako se njihov novi strip, koji prati avanture superherojskog tima (Justice League), prodaje k'o lud. Konkurencija iz Marvela nije gubila vrijeme, i od Stena su tražili da napravi njihov tim. Stenovo rješenje bili je Fantastična četvorka (Fantastic Four). Superherojski tim koji je i porodica, sapuničarski momenat koji je Li dodao i koji je garantovao hrpu drame. Nakon upjeha Četvorke, došli su Osvetnici (Avengers), direktan odgovor na Ligu pravde. Marvel koji danas znamo je nastao tih godina.
Revolucija za koju je Švarc zaslužan ne samo da je modernizovala DC stripove, nego je dala krila i konkurenciji. Njegov doprinos žanru se može porediti sa Murovom (Alan Moore) i Milerovom (Frank Miller) dekonstrukcijom superheroja, koja je takođe spasila žanr krajem osamdesetih i najavila novi period Mračnog doba stripa.
Liga pravde se mijenjala tokom vremena. Ipak, u devedesetima, kao i većina stripova, imali su ozbiljan problem sa identitetom brenda. Bio je potreban autor sa jasnom vizijom da dovede to sve u red. Taj čovjek je bio Grant Morison (Grant Morrison). Ako je išta uradio sa svojim superherojskim opusom, to je poništavanje trendova (čitaj klišea) Mračnog doba stripa. Njegov Justice League je bio akcioni blokbaster, ali, u isto vrijeme, i omaž klasicima Srebrnog doba.
Prvi potez je bio najjednostavniji. Vratio je DC trojstvo u centar pažnje. Iako se danas može činiti čudnim, godinama je Liga pravde bila bez najpoznatijih heroja, Betmena i Supermena, koji su zamijenjeni manje poznatim herojima. Fanovi su bili i više nego oduševljeni. Na stranicama ovog stripa mogli smo vidjeti vanzemaljsku invaziju, u kojoj su svi najsnažniji pali, ali ostao je Betmen, koji ih je pobijedio golim intelektom. Strip je bio bestseler, cementirao je Morisonov status superstar scenariste i tokom godina rada za DC zaradio je sebi za dvorac u rodnoj Škotskoj.
Na mjestu scenariste naslijedio ga je Mark Vejd (Mark Waid), još jedan borac protiv Mračnog doba. I dan-danas je njegov rad poznat po nostalgiji za starim vremenima, ali to ne znači da nije pokušavao nove stvari. Jedna od najpoznatijih priča Lige je iz njegovog pera “Vavilonska kula” (“JL: Tower of Babel”). U ovom stripu saznamo da Betmen ima planove kako da zaustavi svakog člana Lige, ako bude potrebe za tim. Naravno da je ovaj nedostatak povjerenja šokirao njegove superkolege. Prije par godina je izdata i crtana adaptacija ove priče, pod imenom “Liga pravde propast” (“Justice League Doom”, 2012).
Zadnjih desetak godina, glavni arhitekta DC multiverzuma, a samim tim i pisac Lige pravde, je Džef Džons (Geoff Johns). On je glavni kreativni čovjek DC stripova i njegovo enciklopedijsko znanje DC likova je veće od njegovih kreativnih doprinosa. Nemojte me shvatiti pogrešno, čovjek piše solidne stripove, koji su komercijalno uspješni, ali meni nikad nisu bili išta posebno. Najvjerovatnije zbog toga i imam problem da danas redovno pratim DC stripove.
Sve ove priče iz istorije Lige sam danas izvukao pred vas zbog novog filma koji se trenutno prikazuje. Budućnost nije najoptimističnija, jer je Warner Bros. projektovao ozbiljne gubitke sa “Justice League” filmom (a ni loše recenzije ne pomažu). Poenta teksta (ako je ima uopšte) jeste da je Liga preživjela i gore situacije od ove. Sada mi je samo ostalo da se natjeram da odem u kino i pogledam film. Sabraćemo utiske slijedeće sedmice, a u međuvremenu, nadaćemo se najboljem.
Naslovna fotografija: DC Comics
