Legendarni reditelj ima novo djelo, ali ovoga puta se ne radi o filmu, niti o seriji. U pitanju je najnovija publikacija američkog umjetnika pod nazivom “Nudes”, a baš kako joj ime nagovještava, radi se o intrigantnoj fotografskoj studiji golog ženskog tijela.
Dejvid Linč (David Linch) je oduvijek bio fasciniran ljudskim tijelom i njegovim bezbrojnim formama – od fizičkog savršenstva lika Doroti Valens (Dorothy Vallens) u “Plavom somotu” (“Blue Velvet”), pa sve do ekstremne deformacije Džona Merika (John Merrick), čiji je urođeni poremećaj, koji vrišti okrutnošću prirode, postao predmetom njegovog djela “Čovjek slon” (“The Elephant Man”) iz 1982. godine za koji je nagrađen Oskarom.
Takođe, nadrealističke slike proslavljenog umjetnika često prikazuju uznemirujuće deformisane ljudske figure, koje će reći da je Frensis Bejkon (Francis Bacon) jedna od njegovih najvećih inspiracija. Inače, nova foto-knjiga – objavljena u saradnji sa muzejom Fondation Cartier iz Pariza, domaćinom njegove retrospektive fotografija i slika “The Air is on Fire” 2007. godine – nudi Linčovu perspektivu ženskog golog tijela, zahvaljujući stotinama crno-bijelih i fotografija u boji, snimljenih od strane umjetnika.
I, kako se i moglo očekivati, u pitanju je prava majstorija koja ukršta misteriju i erotizam.
Ženske oči sa dugim trepavicama i skarletne usne oivičene su prstima sa dugačkim noktima, na fotografiji u stilu ikoničnog djela Gija Burdena (Guy Bourdin) za Vogue Paris 1970. godine. Ženska figura sa plavim uvojcima odmara se na ružičastoj fotelji, sa golim tijelom van fokusa i pogledom fotografa kroz dim cigarete, čineći tako i nas, kao publiku, voajerima. Uostalom, Linč je odličan u otkrivanju unutrašnjeg voajera ličnosti; sjetite se samo scene garderobe iz “Plavog somota”.
Tu je i jedna fotografija napravljena izbliza, kao monohromatska studija na kojoj se nalaze prekrštene ženske noge i koja ima svu kompozicionu spretnost Edvarda Vestona (Edward Weston). Takođe, mnogi od snimaka su na neki način apstraktni, uhvaćeni iz neobičnih uglova koji nude kaleidoskopski pogled na lice ili isprepletene udove. Kao i sa svime čega se Linč uhvati, u igri je posebna vrsta poetizma – ona koja beskrajno očarava i intrigira.
“Volim da fotografišem gole žene… Nevjerovatno je i magično vidjeti koliko se razlikuju”, kaže umjetnik u citatu koji prati objavu knjige.
Međutim, ono što je najmističnije od svega, jeste Linčovo lično tumačenje onoga što on naziva “beskonačnim varijetetima” ljudske forme, posmatrano kroz njegova ezoterična sočiva.
Uvjerite se i sami.
Ukoliko vam se radovi svide, knjigu možete pazariti OVDJE.
Fotografije: David Lynch / promo
