“Vječnost” (“Éternité”) je prvi dugometražni film na francuskom jeziku vijetnamskog režisera Trana Ana Hunga (Tran Anh Hung).
Radi se o adaptaciji romana Alis Fernej (Alice Ferney) imena “Elegancija udovica” (“L’Elegance des veuves”) i radnja prati dobro situiranu porodicu kroz nekoliko decenija, počevši sa krajem 19. vijeka i završivši nekad u današnje vrijeme.
Dijaloga gotovo nema, ali je sveprisutan narator, glas Hungove supruge, glumice Tran Nu Jen Ke (Tran Nu Yen Khe). Međutim, veoma malo akcije je prikazano u gotovo dva sata trajanja ovog filma.
Radnja se odigrava u vili koja oduzima dah i nekoliko besprekorno dekorisanih stanova, a započinje sa Valentin, koju igra Odri Totu (Audrey Tautou), srećno udatom članicom buržoaske porodice čiji muž provodi većinu vremena čačkajući gitaru i vaspitavajući djecu. Zaista, u jednom trenutku izgubite broj djece koju Valentin izrodi, s obzirom na to da dobrano pređe pola tuceta, ali ubrzo postane problematičan, jer nekoliko njih umre, što prirodnom smrću, što iz drugih razloga. Ovo ostavlja Valentin skrhanu a preživjelu djecu traumatizovanu fragilnošću postojanja.
Kako se krug života nastavlja, na šta nas podsjećaju flešbekovi, muzički refreni i komentari naratora, ubrzo počnemo da pratimo život Valentinine kćerke Gabrijel (Berenis Bežo), snahe Matilde (Melani Loran) i njihovih supružnika, koje igraju Pjer Deladonšan (Pierre Deladonchamps) i Žeremi Renije (Jeremie Renier). Oni odgajaju svoje pozamašne porodice, a to sve uz melodije Baha (Bach), Lista (Liszt), Ravela i Betovena (Beethoven), dok djeca trčkaraju prelijepim vrtovima u usporenom snimku. Njihova lica su nasmijana, sve dok ih tragedija ponovo ne pogodi.
“Vječnost” slika portret života u Francuskoj kao da konflikt uopšte ne postoji, bilo da se radi o profesionalnom ili privatnom. Svi udobno žive i svi parovi se savršeno slažu, dok neko od njih ne umre jednog dana, a u međuvremenu i majke i očevi slobodno vrijeme provode ljubeći svoju slatku novorođenčad, toliko da se u jednom trenutku čini da gledate reklamu za poboljšanje nataliteta.
Hung, koji je rođen u Vijetnamu, ali je našao azil u Francuskoj kao tinejdžer, napravio je veoma lijepu posvetu državi koja ga je udomila, gdje je trajna mogućnost smrti umanjena upornošću krvi i mesa sa svakom generacijom koja smjenjuje prethodnu i doživljava ostvarenje svojih snova, strasti i širi se budućim naraštajima. Ako podsjeća i na jedan film, to je “Drvo života” (“The Tree of Life”) Terensa Malika (Terence Malick), koji isto tako koristi dinamičnu orkestralnu muziku, naraciju i nelinearnu montažu da bi se stvorio utisak, a ne drama.
Impresionizam je očigledan u kameri Ping Bing Lija (Ping Bing Lee) koja hvata široke uglove i živopisne pejzaže, okupane toplim svjetlom sa mnogo filtera – toliko da film u nekim trenucima liči na spoj Renoarove (Renoir) slike i reklame za Šanel (Chanel) iz 1985. godine. Fotografija je fantastična, ali nedovoljno da drži pažnju čitava dva sata.
Konceptualno, film funkcioniše, ali ne pruža odgovor na pitanja ko su ovi ljudi, kakvi su, kako provode vrijeme i šta zaista osjećaju jedni o drugima, kao ni o čemu međusobno pričaju ili kako na njih utiču istorijski događaji koji se po svoj prilici dešavaju izvan njihove vile.
Tranov talenat u režiji osigurava da neki od rođenja i smrti zaista jesu dirljivi, ali često su ovakve scene repetitivne i smjenjuju se bez izazivanja neke emocije. Naravno, ni ovo nije slučajno, jer na taj način shvatamo jednostavnu, ali pronicljivu poruku koju režiser šalje – da je rođenje uvijek čudo, bez obzira na to koliko puta mu prisustvujemo, a smrt uvijek iznenadna i često beznačajna, bez obzira na to koliko puta nas dirne u životu, te da je nastavak generacija možda naš jedini trag koji ostavljamo u istoriji.
Možda ima i dubljih istina od ovih, ali veoma jasna brižnost sa kojom se Tran zadržava na kadrovima novorođenčadi u naručju majke ne može da ne ostavi utisak sama po sebi. Takva pažnja nedostaje u događajnom rasponu ova dva ekstrema, pa se često previdi fragilna ljepota života na koju film želi da nam skrene pažnju.
“Vječnost” možete gledati u sklopu dodatnog paketa m:tel-ove IPTV usluge.
Naslovna fotografija: YouTube screenshot
