Muzika je uvijek bila veoma bitan aspekt filma i mnogo je njih koji odlično koriste originalne kompozicije ili odabrane pjesme za kreiranje ključnih i kultnih scena.
Međutim, neki režiseri toliko dobro izaberu muziku da stvaraju neraskidivu vezu između ovo dvoje i tako muzika postaje poznata zbog svoje upotrebe u tom filmu gotovo jednako kao i samo ostvarenje.
Neki režiseri su uspjevali da sastave fantastične saundtreke za svoje filmove, poput Sofije Kopole (Sofia Coppola) za “Izgubljeni u prevodu” (“Lost in Translation”), Nikolasa Vajndinga Refna (Nicholas Winding Refn) za “Vozača” (“Drive”) ili Bena Zajtlina (Benh Zeitlin) za “Zvjeri južnih divljina” (“Beasts of the Southern Wild”), ali ova lista je posvećena onima koji su više puta dokazali nepogrešiv ukus za muziku tokom svoje dugogodišnje filmske karijere.
Ovo je spisak reditelja koji su našli način da u svoje filmove integrišu muziku kao sporednog aktera ili narativni uređaj, a ne samo kao pozadinski faktor.
Lars von Trir (Lars von Trier)
Lars fon Trir je svojim djelima uvijek dobijao drastično različite kritike od strane fanova i samih kritičara, najviše zbog teških tema koje obrađuje. Ipak, danskom režiseru se mora priznati kreativna upotreba muzike u nekim najpoznatijim djelima.
“Ples u tami” (“Dancer in the Dark”) je ostvarenje o kojem se raspravlja i danas. Dio te rasprave je negativan zbog burnog osnosa između režisera i pjevačice Bjork (Björk), koja je tumačila glavnu ulogu, a nedavno i zbog činjenice da je Bjork optužila Trira za seksualno zlostavljanje. Bjork se i zaklela da poslije ovog iskustva nikada više neće glumiti.
Sa druge strane, njihova saradnja je iznjedrila ne samo moćan film, već i inventivan saundtrek. Album “Selmasongs”, koji je pratio film, napisali su Bjork, Fon Trir, Mark Bel (Mark Bell) i Sjon (Sjón), a ostao je zapamćen po tome koliko dobro kombinuje jedinstvenu viziju Bjork sa patnjom njenog lika. Pjesma “I've Seen It All” je nominovana i za Oskara.
Ipak, Fon Trirov najsvjetliji trenutak u ovom pogledu došao je kada je odlučio iskoristiti Vagnerovu (Wagner) uvertiru “Tristana i Izolde” (“Tristan und Isolde”) u filmu “Melanholija” (“Melancholia”). Ovu uvertiru koristio je tokom čitavog ostvarenja, a neki dijelovi filma su montirani prema tempu muzike.
Naslovna fotografija: Kathy Hutchins / Featureflash Photo Agency / s_bukley / Shutterstock.com
