Na početku sam bila malo rezervisana i nepoverljiva, ali ovo je definitivno pun pogodak. Nisam čula za nešto ovakvog tipa u BiH, kaže u razgovoru za Bosonogu klasično obrazovana pijanistkinja Sonja Marković iz Foče, pobjednica prvog kruga projekta “Novo ime”.
Da nije bilo greške u izboru, govori i činjenica da je sa trijom, koji pored nje čine Lidija Paulin i Sonja Vojvodić, osvojila prvo mjesto na takmičenju održanom tokom ovog vikenda, preciznije 24. i 25. marta u Beogradu,
“Mi smo laureati čitavog takmičenja, a kao nagradu smo dobili plaćeno učešće na Festivalu ruske i slovenske muzike u Beogradu, koje će biti održano u petak, 30. marta”, kaže Sonja o takmičenju koje je upriličeno u Muzičkoj školi Konjović, a na koje je otišla upravo zahvaljujući nagradi projekta “Novo ime”.
Podsjećamo, riječ je o projektu koji tokom godinu dana pruža podršku talentovanim pojedincima, i to tako što se svakog mjeseca onlajn glasovima prikupljenim na sajtu www.novoime.com i putem društvenih mreža biraju najbolji među njima.
Sonja inače voli da eksperimentiše sa muzičkim žanrovima, pa se njena interesovanja kreću od klasične do savremene muzike, a u posljednje vrijeme se najviše bavi kamernom muzikom. Upravo tako i odabrala nagradu – izbor je pao na finansiranje njenog trija na takmičenju u Berlinu i već spomenutog takmičenja u Beogradu.
Ipak, upitno je da li bi se sve ovo desilo, da Sonji prijatelj nije javio za konkurs, a nakon toga je i nagovorio da pošalje svoju prijavu.
“Projekat ‘Novo ime’ mnogo znači za mlade i talentovane, jer pored finansijske podrške ovakvi projekti pružaju i medijski prostor. Da budem iskrena, očekivala sam pobjedu, ako ne u prvom, onda u nekom od narednih krugova”, samouvjereno kaže Sonja.
Samouvjereno, ali ne i bez razloga. Naime, Sonja je odrasla okružena muzikom, jer se njen otac družio sa muzičarima, a brat svirao gitaru. Klavir svira od sedme godine, a u jednom periodu svog života je bila i članica autorskog benda, u kojem se pronašla za mikrofonom.
“Rad sa tim bendom je jedno jako lijepo iskustvo, koje datira još od srednje škole. Sigurno da me je i to na neki način izgradilo kao muzičara”, navodi ona.
Iako je master studije završila na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, navodi da u početku nije imala previše izbora.
“U vrijeme kad sam krenula u muzičku školu, postojala su dva odsjeka – za klavir i harmoniku. Izbor je, logično, pao na klavir”, prisjeća se Sonja odluke koja će umnogome odrediti njen život, pa će često reći da ona nije odabrala klavir, već klavir nju.
Dokaz tome je i titula studenta generacije, a Sonja trenutno razmišlja o upisivanju doktorata. Ipak, kaže da uopšte nije lako profesionalno se baviti muzikom na našim prostorima.
“Teško je baviti se profesionalno klasičnom muzikom. Danas kultura nikome ne treba. Sve se svelo na pojedinačne napore, a takođe imamo nedovoljno plaćene poslove”, naglašava ona i dodaje da je prolazila kroz razne krizne periode, kako finansijske, tako i sviračke.
“Možda je baš to ono što me tjeralo naprijed”, ističe Sonja, koja je tokom dugogodišnjeg bavljenja muzikom odsvirala više od 40 međunarodnih takmičenja u Srbiji, Hrvatskoj, BiH, Italiji, Rusiji, Francuskoj…
“Takmičenja koja su mi najviše ostala u sjećanju su Gaillard u Francuskoj i Otvorena Evropa u Rusiji. U Fracuskoj sam svirala višeetapno takmičenje, što znači da svakog dana nekoga eliminišu… Vrlo su stresne situacije kada sekretar žirija izađe i zalijepi jedan običan papir na vrata koncertne sale. Svi se nadaju da njihovo ime i dalje stoji na spisku”, kaže ona.
Sonja trenutno živi i radi u Trebinju, gdje predaje klavir u osnovnoj i srednjoj muzičkoj školi, a na pitanje na koji način ona prepoznaje talente i kakvim vrijednostima kao pedagog uči djecu, navodi da su talentovani ljudi često lijeni i neodgovorni.
“Zato se trudim da ih što više profesionalno usmjeravam, kao što su i mene od malih nogu. Djecu učim da budu odgovorna, radna i požrtovana, a takođe da se međusobno poštuju i pomažu”, zaključuje ona.
Fotografije: privatna arhiva
