Andrej Tarkovski (Andrei Tarkovsky) je bio kinematografski poeta i postao je poznat po svojoj tehnici, korištenjem dugih kadrova, sporim švenkovima, korištenjem elemenata koji doprinose atmosferi i legendarnim teorijama kinematografije kao odricanja i vajanja vremena. Uz to, bio je jedan od režisera koji je na najbolji način integrisao filozofiju u film.
Osim što je bio reditelj, bio je i skulptor, slikar, pjesnik, filozof, a ostao je zapamćen i kao otac moderne intelektualne kinematografije i moderne kinematografije generalno.
Njegov uticaj je očit i sveprisutan, a TasteOfCinema spremio je izbor 10 filmova na koje je direktno i vidno ostavio trag.
“Devet muza” (“The Nine Muses”, 2010) – Džon Akomfra (John Akomfrah)
Intenzivni krupni i dugi kadrovi, kao i crno-bijela fotografija, imaju jasno porijeklo. Kao i uvijek u filmu inspirisanom Tarkovskim, postoji trenutak kada se kroz prirodu približimo uzvišenom, a to je momenat kada vidimo snježnu oluju koja drma drvo, sa svim bijesom i ljepotom prirode, te poteškoćama i zadovoljstvima ljudske egzistencije.
“From What is Before”, 2014 – Lav Dijaz (Lav Diaz)
Slow Cinema pokret je najspiritualniji pokret u kinematografiji. U ovom filmu Lava Dijaza, božansko je kosmos, kosmos je priroda i priroda je božanska, a dugi kadrovi su medijum kroz koji čovječanstvo može oporaviti svoju vezu sa prirodom, sa svojim dubljim osjećanjima.
U scenama na plaži, pored okeana, Dijaz je postigao transcendenciju, tačku spajanja ljudske patnje i bijesa božanskog.
