Dvadeset i šesta dodjela Oskara održana je 25. marta 1954. godine simultano u Holivudu i Njujorku.
„ODAVDE DO VJEČNOSTI“ („FROM HERE TO ETERNITY“)
Režija: Fred Zineman (Fred Zinnemann)
Uloge: Bart Lankaster (Burt Lancaster), Debora Ker (Deborah Kerr), Frenk Sinatra (Frank Sinatra), Montgomeri Klift (Montgomery Clift), Dona Rid (Donna Reed)
Nagrade: Sedam Oskara, između ostalih za najbolji film, režiju, scenario i žensku i mušku sporednu ulogu
Garant niste znali da je naslov filma uzet iz jedne poeme Radjarda Kiplinga (Rudyard Kipling) iz 1892. godine, u kojoj opisuje vojnike Britanskog carstva koji su „izgubili svoje pute i bili prokleti odavde do vječnosti“? Nisam ni ja.
Režiser Fred Zineman je opet napravio remek djelo i sigurno se opet samo smješkao. Ovaj put mu nisu mogli prebaciti da se bavio komunistima jer se bavio američkom vojskom. Tačnije, radnja je smještena u kasarnu na Havajima, u blizini Perl Harbura, koji mjesec pred japanski vazdušni napad i ulazak Amerike u Drugi svjetski rat. Glavni protagonisti su trojica vojnika, narednik Vorden (Bart Lankaster), koji je desna ruka svom napirlitanom kapetanu i velika potpora svojim vojnicima, kao i kapetanovoj zapuštenoj supruzi Karen (Debora Ker); vojnik Robert Pruit (Montgomeri Klift), trubač, bokser i nesretna duša koja se dobrovoljno prijavila u vojsku, iako mašta kako bi osnovao porodicu na mirnom ranču sa prelijepom kurtizanom Lorin (Dona Rid); i konačno, veseli, žilavi Italo-Amer Mađio (Frenk Sinatra), pun života, dobar drug i nesretan lik jer sve nevolje vojničkog svijeta padaju njemu na glavu kad ga zajaši štabni vodnik Džadson (Ernest Borgnin), što dovodi do poprilične tragedije.
Životi vojnika se isprepliću, podržavaju se i bore jedni protiv drugih, sve zaliveno litrama viskija i piva i krvavim pesnicama. U vrelim, havajskim noćima nemir je opipljiv i napetost lagano raste sve do kulminacije koja,naravno, slijedi tog sunčanog jutra 7. decembra 1941. kad Japanci bez najave napadaju ostrva.
Zineman je film snimio po istoimenom romanu Džejmsa Džonsa (James Jones) a scenario je, po uputama Vojske i Produkcijskog kodeksa MPAA (da ne bi bilo cenzure), napisao Danijel Taradaš (Daniel Taradash) i za pomalo izmjenjenu priču zaradio Oskara. Glumci su izabirani teško, Sinatra i Debora Ker su upali nekako kroz iglene uši, ali su zato ovim ulogama ostavili neizbrisiv trag u istoriji filma. Sinatra i mlada Dona Rid su nagrađeni Oskarima za sporedne uloge, a Vilijam Holden (William Holden), dobitnik Oskara za najbolju mušku ulogu te godine, je izjavio da je nagrada trebala pripasti Bartu Lankasteru. I zaista, kad vidite Barta u ulozi stamenog grubijana meka srca, totalno suprotan liku kojeg je godinu dana ranije glumio u filmu „Vrati se, mala Šebo“ (“Come Back Little Sheba”), dok se ljubi s Deborom Ker na pješčanoj plaži obasjan mjesečinom, dok galami, dok šuti, dok pije i dok puca, shvatite da je uradio posao stoljeća i da ćete ga pamtiti po toj ulozi. To rade veliki režiseri u velikim filmovima. Stvaraju velike glumce.
Naslovna fotografija: YouTube screenshot
