Otkako se pojavila sa debitantskom pričom “Happy, Happy”, En Sevitski (Anne Sewitsky) je primijetila da se u njenim skriptama ponavlja obrazac zbog kojeg je okarakterisana kao režiserka za čije filmove su tipični kompleksni i teški ženski likovi. “Prvi komentar na sve moje dosadašnje filmove je bio: ‘Mi ne volimo ovu ženu‘, prisjeća se Sevitski za magazin Deadline.
Novi film En Sevitski “Sonja: The White Swan” biografska je drama, koja prati život Sonje Heni (Sonja Henie), pionirke modernog klizanja 1930-ih čiji lik tumači In Mari Vilman (Ine Marie Vilmann), koja se ove godine našla u selekciji European Shooting Stars, Berlinskog filmskog festivala.
Produkciju potpisuje norvežanka Sinnøve Hørsdal, a film je premijerno prikazan na ovogodišnjem Sundance festivalu.
Henijeva je upamćena kao najbolja klizačica svih vremena, sa deset uzastopnih titula svjetskog šampiona i tri vezana olimpijska zlata, koja ostavljajući sport kojim suvereno vlada, odlazi u Holivud i postaje holivudska glumica.
Mnogi ističu da je bila jedna od najprivlačnijih žena i avangarda vremena u kojem je živjela, kao i to da je njen način klizanja imao veliku dozu seksepila. Ona je u ovaj sport uvela kratki kostim koji će kasnije postati zaštitni znak klizačica.
No, s obzirom na to da je živjela u dobu surovog seksizma, Sonja se transformiše, postaje okrutna i nepouzdana, što se najviše primjećivalo u odnosu sa asistentkinjom Koni, čiji lik tumači Velene Kane.
Za Kane ovaj projekt je odmah bio primamljiv, jedan od onih filmova koji joj bude instant interesovanje. “U scenariju vidimo Sonju očima Koni, što je zapravo veoma rijetko – da jedan scenario prati dinamiku odnosa dvije žene, a ne njihov odnos prema muškarcu ili nekom konkretnom događaju”, objasnila je glumica. “Za mene je bilo fascinantno pratiti razvoj ta dva lika, naročito Koni, kao lika iz sjenke.”
Biografski filmovi su izazovni projekti, samim tim što predstavljaju priliku da se priča interpretira iz nekog drugog ugla i time joj se da dimenzija koju do tada možda nije posjedovala. A, Holivud je i na primjeru Sonjine priče, prethodno već potvrdio odnos prema polovima.
“Sonja je imala prilično neobičan karakter, posebno u usporedbi sa tipičnim ženskim likovima koji su se do danas ‘servirali’ ljudima, što je publici ponekad teško prihvatiti”, primijetila je Hørsdal.
No, Sevitski i producentkinja njenog filma su složne oko toga da je svijet ipak pomalo napredovao u tom smislu.
“Nešto se u tom pogledu promijenilo. Ne mislim da je taj problem riješen u potpunosti, ali primjećujem da danas ipak postoji volja da se žene tretiraju kao ljudska bića, a ne kao pol”, zaključila je Sinnøve Hørsdal.
Naslovna fotografija: IMDb
