Gustav Klimt (1862 –1918), simbolista koji je bio daleko ispred svog vremena. Njegova djela progovaraju o erosu i tanatosu, a veći dio njegovog slikarskog opusa smatran je izrazito kontroverznim. Česte kritike išle su na račun erotizovanosti i provokativnosti kojima su plijenila njegova djela. Od simbolike koju je koristio, malo toga je bilo prepušteno mašti – kako bi drugačije lomio kosti kulturnim tabuima tog vremena?
Klimt je bez sumnje imao svoj stvaralački pečat, koji je pored mnogih drugih detalja iz njegovog života, odredilo i to što se nikada se nije oženio, nikada nije naslikao autoportret i bez obzira na sve, nikada nije tvrdio da je uveo ikakve radikalne promjene u umjetnosti.
Iako je zbog neskrivenog erotizma i poigravanja tabu temama nailazio na netrpeljivost i kritiku, omiljeni portretista bečkih dama ostao je najpoznatiji austrijski slikar i tvorac nekih od najskupljih djela današnjice.
Naslovna fotografija: carredartistes
Bio je prvi predsjednik i glavni osnivač Bečke secesije
Bečka secesija je pokret u umjetnosti koji je nastao u Austriji 1897. godini od 19 bečkih umjetnika koji prije toga napuštaju originalnu državnu asocijaciju. Za razliku od drugih umjetničkih pokreta, ne postoji jedan određeni stil koji bi mogao povezivati sve umjetnike Bečke secesije.
Jedina tačka u kojoj su integrisani svi njeni umjetnici, jeste upravna zgrada koja se smatrala ikonom pokreta.
“Svakom vremenu njegova umjetnost, umjetnosti njena sloboda”, piše na ulazu u zgradu. Umjetnici bečke secesije imali su slobodu isprobavanja svake vrste umjetnosti, bez obzira jesu li stare škole to prihvatile ili ne.
Program secesije nije okrenut jedino estetskim načelima, već predstavlja i borbu za pravo na “slobodu umjetničkog stvaralaštva”. Klimt je izabran za predsjednika, te je aktivno organizovao izložbe do 1905. godine kada napušta pokret. Bečka secesija je označila početak moderne umjetnosti u Austriji.
