Nevidljivi virus iz Kine uspio je ono što brojni filmskih zlikovci nisu tokom šest decenija njegovog djelovanja – zaustavio je najopasnijeg tajnog agenta na svijetu.
Zbog epidemije koronavirusa najnoviji film, 25. po redu iz serijala o Džejmsu Bondu (James Bond), pod imenom “No Time To Die”, biće premijerno prikazan u novembru 2020. godine, iako je po prvobitnom planu trebalo da stigne u bioskope krajem aprila.
Neočekivanu pauzu do premijere novih avantura agenta 007 odlučili smo da skratimo sa prigodnih 25 zanimljivih informacija o najpoznatijem filmskom špijunu. Ove pikanterije tiču se nekih manje, ili nekih više poznatih detalja, ali i dalje vrlo zanimljivih činjenica u vezi sa legendarnom franšizom i njenim slavnim junakom.
1. Čovjek po imenu Džejms Bond zapravo je postojao u stvarnom životu. Po zanimanju je bio ornitolog, odnosno bavio se naukom o pticama. Pisac Jan Fleming (Ian Fleming), koji je kreirao najpoznatijeg agenta na svijetu želio je da ima “obično dosadno ime”, koje ne zvuči ozbiljno, ali ipak daje dozu muževnosti..
2. Prvi roman pisca Jana Fleminga “Casino Royale” objavljen je 1953. godine u početnom tiražu od 4.278 primjeraka. Sve je rasprodano za manje od mjesec dana. Drugo i treće izdanje u tiražu od 8.000 primjeraka rasprodani su za dva mjeseca. Nakon toga do svoje smrti 1964. godine objavio je deset bestseler romana i dvije zbirke kratkih priča na temu svog junaka.
3. U prva tri filma iz serijala “Dr. No”, “From Russia with Love” i “Goldfingeru”, na čuvenoj uvodnoj špici nišanjenja i pucanja u kameru, pojavljivao se glumac i kaskader Bob Simons (Bob Simmons). U ostatku serijala u toj sceni pojavljuju se glumci koji tumače lik Bonda.
4. Do sada je šest glumaca igralo Bonda u filmskoj verziji „EON“ produkcije : Šon Koneri (Sean Connery), George Lazenbi (George Lazenby), Rodžer Mur (Roger Moore), Timoti Dalton (Timothy Dalton), Pirs Bronsnan (Pierce Bronsnan) i Denijel Krejg (Daniel Craig).
5. U dva nezvanična filma (čitaj snimljena bez kontrole EON Produkcije) Bonda su tumačili Dejvid Niven (David Niven) u parodiji „Casino Royale“ (1967) i ponovo Šon Koneri u „Never Say Never Again (1983). Oba su prilično loše prošli u bioskopima uz prosječne kritike.
