Nekada veoma, veoma davno… U galaksiji tamo daleko, mladi sineast – Džordž Lukas dobio je sjajnu ideju za koju su mu svi govorili da je nemoguća. Godina je ‘77, a daleka galaksija je Holivud. Mladi Lukas je imao jasnu viziju i estetiku kada je pisao svoju svemirsku fantaziju, ali tehnologija koja je tada bila dostupna jednostavno nije ispunjavala izmaštane standarde. Lukas je stvorio sredinu prepunu čudnih i divnih stvorenja, gdje su svemirski brodovi i bitke sasvim uobičajeni. Uradio je to u vremenu kada je kompjuterski generisana grafika tek rođena, a ubrzo je postalo jasno da će Lukas sam morati da izgradi svoj univerzum.
Set “Zvejzdanih ratova”, podigao je standarde za budućnost specijalnih efekata. Originalna triologija (Epizode IV, V, i VI) napravljena između ‘77. i ‘83. postavila je standard industrije koji se i danas poštuje.
Džon Dikstra (John Dykstra) dizajner specijalnih efekata zaposlen na originalnim Zvjezdanim ratovima, vodio je firmu za specijalne efekte “Industrial Lights and Magic“. Kompaniju su opisivali kao “grupa prijatelja koja zajedno gradi robote i makete”.
Dikstra i Lukas su koristili ekstremno detaljne minijature, animaciju i pionirski sistem kompjuterski kontrolisane pokretne fotografije, da bi stvorili efekte koji i dan danas izgledaju svježe. Zvjezdani ratovi je bio prvi visokobužetni blokbaster sa realističnim scenama akcije, oslanjajući se na tek izmišljene tehnike kako bi bio uvjerljiv.
Ipak, samo dvije decenije nakon što je Dikstra uništio Death Star koristeći samo karton i ostatke titanijuma, Lukas je za nastavke Epizode I, II i III, okrenuo leđa animatronici i praktičnim efektima u korist digitalnih. Bez gorčine oko prelaska na binarni sistem Diktra se prisjeća: “Prije smo sjedili po napuštenim skladištima i razmišljali – ‘Kako ćemo ovo uraditi?’. Producenti, Geri Kurc (Gary Kurtz) i Dordž Lukas, mnogo su rizikovali što su me uopšte slušali. Moji saradnici su bukvalno, radili stvari po prvi put i potpuno izpočetka. Danas je sve u programiranju”.
Definitnvno najimpresivniji proizvod u Ratovima Zvijezda je “motion control” kamera, koja je podrazumijevala korištenje malih maketa pred plavim platnom, a onda bi se kamera pomjerala oko modela, da bi ostvarili iluziju pokreta. Ova sprava bila je sastavljena od krana visine preko 12 metara, sa postoljem koje je pokretalo nekoliko servomotora. Na to je “mauntovana” Vista-Vision kamera sa 35-milimetarskim filmom, ali sa osam perforacija. Sve to je opmogućilo tečniju sliku, veći prostor negativu i dalo generalno čišću reprodukovanu sliku. Fokusiranje se vršilo uz pomoć integrisanog motorizovanog follow-focus mehanizma. Zajedno sve bilo je povezano sa programiranim kompjuterom koji je mogao ponoviti svoje korake – ustaljenom putanjom po setu unaprijed dizajniranom s tim pokretom na umu.
Ovaj izum Džona Dikstre po njemu je i dobio ime – Dikstrafleks: “Uzimali smo arhaične kamere, sagrađene prije nego što smo se mi uopšte rodili i stvarali hibride – kalemljenjem različitih dijelova. Niko drugi nije “izmišljao” kamere u ‘75. Mi smo bili tu kad se istorija industrije rodila i preporodila”.
Dikstrafleks sistem je inspirisan motion.control tehnologijom i slit-scan fotorafijom tehnikom, koju je ranije razvio Džon Vitni (John Whitney), a kasnije primjenio Trambel (Trumbell) na 2001: Odiseja u svemiru.
Iako su se Lukas i Dikstra posvađali na setu, nakon čega je Dikstra izbačen iz ILM tima, na dodjeli oskara njegov tim je odnio sve nagrade za sepcijalne efekte.
NASLOVNA FOTOGRAFIJA: AccuSoft
