“Ovo je priča o grijehu i žudnji, o ljubavi i mržnji, ovo je priča o prijateljstvu koja počiva na zločinu i tajnama. Isto tako, ovo je priča o ljudima koji su istovremeno spasitelji i mučitelji, žrtve i dželati. Ovo je najzad i priča o jednom gradu koji lagano tone u močvaru svoje prošlosti”
Talas kvalitetnih domaćih serija, koje manje ili više uspješno drže korak sa aktuelnim žanrovskim dešavanjima u svjetskoj televizijskoj produkciji nastavio se i novom serijom kanala Superstar „Močvara“, autorskog tandema Olega Novkovića i Milene Marković.
U produkciji kuća “Firefly”, “Baš Čelik” i “Telekoma Srbije”, pod kreativnom palicom bračnog para Novković / Marković, nastala je serija, sa jasnim uticajem modernih američkih krimi serija poput „True Detective“, ili “ Sharp Objects”, ili nešto bližih evropskih uticaja sličnog profila poput serija „Čopor“ (Wataha) ili „Pakt“ (The Pact).
Priča se u startu bazira na pravovjernim kanonima krimi žanra koji su u vezi sa istragom serijskih ubistava. Policajac pronalazi unakažen leš djevojke na splavu, za koju se ispostavi da je bivša žena Kineza (Vuk Kostić), lokalnog mafijaša koji je na robiji, a cijeli slučaj vodi inspektor Nikola (Goran Bogdan) koji je Kinezov ortak iz djetinjstva.
Kako istraga odmiče, serija brutalnih ubistava polako počinje dizati mulj u urbanoj močvari Novog Beograda, gdje se u toj mutnoj prljavštini srpskog društva današnjice počinju preplitati još mutniji interesi policije, kriminalaca, medija i političara prijeteći da progutaju Nikolinu istragu, uz opasnost da nemislosrdni ubica ostane neotkriven…
Ono što je iznenađenje jeste činjenica da autorski par, koji prvenstveno dolazi iz žanra art-house festivalskog filma, prilično vješto pliva u vodama tvrdokuvanog krimića.
Posebno režiser Oleg koji majstorski koristi sive betonske pejzaže novobeogradskih blokova, prljave uličice predgrađa, zarasle obale Save i Dunava, mračne, zadimljene gradske klubove i splavove da stvori autentičnu vizuelnu scenografiju za svoj krimi noar na srpski način.
Njegovi ključni kreativni saradnici: kostimografkinja Marija Nikolić, scenografkinja Irena Marjanov, direktor fotografije Miladin Čolaković i kompozitor Vojislav Aralica uigrana su ekipa i bez problema dočaravaju slikom, izgledom i zvukom tranzicioni sudar urbane bijede i bogatstva Novog Beograda.
Provučeni kroz noar ikonografiju, poznati gradski predjeli dobijaju zlokobne obrise, dajući neku vrstu rasplinute i mutne teksture, u kojoj se ionako mračna priča dodatno rastapa i postaje još misterioznija.
Scenario Milene Marković grubu konstrukciju krimi zapleta gradi sa neočekivanom vještinom, kada se zna da je njoj ovo prvi veći ulazak u žanrovske vode.
Sa druge strane njezin filmski art-house i pozorišni bekgraund ostavio je traga u razvoju scenarističkih detalja na pomenutoj krimi konstrukciji, koja na momente boluje od prenaglašenog socijalno-društvenog angažmana i viška jezičke sočnosti u dijalozima, ili monolozima (posebno pretjerane upotrebe psovki ili psihološko-filozofskih meditacija) što je postalo karakteristična boljka domaćeg festivalskog filma u poslednje dvije decenije.
Iako dinamična režija i naglašena brutalnost u vrlo autetntičnoj rekonstrukciji beogradskog podzemlja vrlo vješto sakrivaju pomenute propuste, šteta je što se nije obratilo više pažnje na ove sitnice i bolje se prilagodio scenaristički stil novom formatu pripovijedanja.
Treba posebno istaknuti velemajstorski doprinos Vojislava Aralice, koji svoj posao kompozitora filmske muzike nije iskoristo za puko popunjavanje prostora zvukom, već za briljatnu nadogradnju slike, kako instrumentalnim, tako i vokalnim kompozicijama, koje savršeno prate priču i likove (posebna priča je odjavna pjesma “Dole u mraku” , koja sa lakoćom dostiže najbolje momente svjetske produkcije).
Što se glumačke podjele tiče Goran Bogdan, očekivano, bez problema drži konstrukciju serije na svojim leđima. Njegov inspektor Nikola je grubi pandur po svim standardima noar estetike, gadno oštećen lik mračne prošlosti, koji pije, puši, kocka se, ima sjeban privatni život i još sjebanije seks šeme, ali opsjednuto radi svoj posao rizikujući glavu i karijeru, kako bi rasvijetlio seriju ubistava i otkrio tajnu vezu između njega i ubice.
Nova lica Stefan Trifunović i Jana Bjelica, u ulogama Nikolinih kolega Bobana i Milke u potpunosti opravdavaju ukazano povrenje (posebno Jana kao Milka) u interpretaciji pandura početnika koji pokušavaju sačuvati zdrav razum i moralni kodeks u prljavštini i zlom glasu, koji prate domaću policiju.
Vuk Kostić bez većih problema iznosi još jedan lik opasnog kriminalca dok mu Bojan Isaković kao Vasa parira još jednom rolom pokvarenog i korumipirane policijske glavešine.
Ostatak ansambla takođe uglavnom vješto prati glavne vedete, što je za ovu vrstu žanra važna stvar, jer koliko god bila karakterizacija likova dobro napisana, bez kvalitetnih glumaca ona ne drži pažnju gledaoca, posebno dok ispred vas na ekranu defiluju iskasapljene žene, surovo nasilje i grub seks.
“Močvara” je hrabar pokušaj dvoje etabliranih filmskih autora u novoj estetskoj i žanrovskoj formi, koji u krajnjem skoru uspijeva da, na polju priče, atmosfere i generalnog utiska, slijedi tradiciju stranih žanrovskih uticaja, ali i da unese duh domaće autentičnosti, otkrivajući nam našu mračnu stvarnost u nekoj drugoj vrsti realnosti.
Prve sezona serije emituje se na kanalima Superstar i RTS1, koji su dostupni za sve korisnike u okviru m:tel-ove IPTV usluge.
NASLOVNA FOTOGRAFIJA: Produkcija Baš Čelik/FireFly Productions/Telekom Srbija
