Slavni gitarista Edi Van Hejlen (Eddie Van Halen) preminuo je u utorak 06. oktobra u 65. godini nakon duže borbe sa kancerom grla, saopštio je njegov sin Volfgang .
Svjetsku slavu Edi Van Hejlen stekao je kao gitarista, klavijaturista i osnivač američkog hard-rok benda Van Halen, ali je tokom karijere ostavio i zapažen trag svirajući sa brojnim drugim umjetnicima.
Tokom karijere važio je za jednog od najvećih i jednog od najuticajnijih rok gitarista 20. vijeka. Godine 2011. časopis Roling Stone stavio je Van Hejlena na osmo mjesto liste 100 najvećih gitarista, a 2012. je u anketi čitalaca časopisa „Guitar World“ izglasan kao prvi od 100 najvećih gitarista svih vremena.
Sastav Van Halen tokom najvećeg dijela karijere igrao je na sigurno gradeći uspjeh vještom upotrebom hard-rok i AOR zvuka, uz vrlo komercijalno producirane studijske projekte, dok su na živim svirkama plijenili eksplozivnim i energičnim nastupima, uz raskošnu sviračku virtouznost svih članova na čelu sa Edijem.
Vrstan svirač na više instrumenata, on je kao gitarista kreirao specifičan stil koji je jednako dugovao hard i bluz roku ali i džezu, fanku i klasici, uz krajnje autentičnu tehniku sviranja i inovantnu upotrebu efekata.
Tokom 1985. godine, čak je patentirao montirani uređaj koji bi zaključao žičani instrument u vodoravnom položaju, omogućivši gitaristima da „kreiraju nove tehnike i zvukove koji ranije nisu bili poznati nijednom sviraču“.
Sa druge strane držeći gitaru u poznatom starom vertikalnom položaju, Edi je stvorio zapanjujući niz zvukova uz specifičnu tehniku prstiju koji su uključivali tapkanje dvoručno po vratu gitare, zvučne efekte koji su zvučali poput smijeha ili vrištećeg slijetanja aviona.
Van Hejlenovi nastupi uživo bili su nadahnuće za publiku i frustirajući za kolege gitariste, koji su pokušavali skinuti njegov stil, ali rok istorija prepuna je blistavih tehničara koji zvuče kao da sviraju sa tri ruke, ali čija muzika nikad nije odmakla dalje od njihovog podruma ili radnje sa gitarama.
Jednostavno, Edi je pisao zanimljive pjesme koje ste mogli prepoznati u prva dva takta, uz evidentne sposobnost da ih upakuje u zvuk koji se može prodati na radio stanicima i TV-kanalima. Sebe je nazvao “vrlo ritmičnim sviračem”, što je pripisao mnogim satima koje je proveo svirajući svojim bratom i bubnjarem Aleksom kao duo.
Čak i kad ga nazovete samo sjajnim rok gitaristom on je bio solidan tekstopisac, odličan producent i vrhunski svirač klavijatura. Tokom cijele karijere tražio je nove izazove, iako su promjene sastava i njegovi zdravstveni problemi usporavali karijeru matičnog benda nakon 80-ih.
Na posljednjoj turneji benda, 2015. godine, uz njega je svirao i njegov sin Volfgang na basu, a završli su svirajući dvije noći u u Los Anđelesu, oko 18 km od Pasadene, gdje je bend počeo karijeru svirajući na zabavama uz bazene i striptiz klubove.
U čast ovog velikog umjetnika izabrali smo 10 pjesma u kojima je on svirao gitaru i po kojima ćemo ga zauvijek pamtiti.
10. „Humans Being” (1996)
Tokom poslednjih dana pjevača Semija Hagara u grupi nastala je numera „Humans Being“, koja je napisana i snimljena u vrijeme kada su bend i njegov drugi pevač bili u svađi.
Sama „Humans Being“ realno je vrlo daleko od kvaliteta najboljih dana grupe, ali ima najbolji Edijev solo u drugoj fazi karijere, koji siječe kroz pjesmu kao onaj voz iz filma „Snowpiercer“, uz prepoznatljive tapkajuće pasaže i cviljenja whammy-bara, prije nego što se prebaci u duži instrumentalni dio prepun klizećih oktava koje vrište kao policijske sirene.
Da bude zanimljivije “Humans Being” posato je je hit broj jedan na Billboardovoj ljestvici mainstream rock pjesama u maju 1996. godine, a otprilike tri nedelje kasnije Hagar više nije bio u bendu.
09. “Hot for Teacher” (1984)
Jedan od najvećih hitova u karijeri grupe zapaljivi bugi “Hot for Teacher’ je po riječima svog autora „izvan svakog bugija koji sam ikad čuo“.
Možda to zvuči kao hvalisanje solo gitariste ali je Edi potpuno u pravu. Ovo je mutirani Van Halen bugi, koji je ovu pubertetska fantaziju od pjesme o tinejdžerima u školi i vrućoj učiteljici koja pleše u bikiniju, pretvorio u klasik 80-ih.
Ako vam nije jasno o čemu pričamo pogledajte spot i obratite pažnju kako Edi na stolu školske biblioteke vozi solo kroz nevjerovatna 32 takta, paleći pjesmu vrelije od pomenute nastavnice.
