Nisu uvijek sjajne vijesti kada bend u kompletu snimi album tuđih pjesma , ali sa druge strane ne žalimo se kad su rezultati impresivni, na ovaj ili onaj način.
Sredinom 50-ih godina prošlog vijeka, autori i bendovi koji pišu vlastiti materijal postali su uobičajena i očekivana praksa, ali ipak to ne zaustavlja neke muzičare da se bave autorskim materijalom drugih umjetnika.
Treba biti iskren i priznati da su neki pokušaji poput Elvisove verzije “Blue Suede Shoes“ njegovog ispisnika Karla Perkinsa (Carla Perkinsa) nadmašile original, dok drugi idu niže od devete rupe pakla kao kod Selin Dion (Celine Dion) i Anastasijine (Anastacia) obrade „You Shook Me Long Night“ AC/DC-a, ili kada je Britni Spirs (Britney Spears ) snimila „I Love Rock ‘N Roll“ slavne Džoan Džet (Joan Jett), koja je takođe obradila Džeka Merila, pravog autora ovog klasika.
Iz ovog mora tribute verzija i parodija portal “Louder” izabrao je 10 projekata, gdje su umjetnici iz različitih razloga odlučili da pokrivaju cijeli album iz potpuno drugog ugla.
Od besmislenih počasti, preko iskrenih posveta, do proslava kroz šale koje rezultatom brzo nadmašuju njihovu početnu duhovitost, prenosimo vam, uz manje korekcije, ovaj izbor 10 vrlo hrabrih, ali u krajnem skoru ipak vrlo čudnih obrada, velikih rok albuma.
01. Easy Star All-Stars – “Dub Side Of The Moon”
Bez obzira što mnogi misle da ovaj album rege i dab prerada legendarnog klasika sastava Pink Floyd iz 1973. godine „Dark Side Of The Moon“ zaslužuje da propadne u kantu sa oznakom smeće zbog čačkanja u sveti gral psihodeličnog roka, a ono što ovaj projekat čini tako zanimljivom jeste njegova razoružavajuća iskrenost.
Ključne teme originalnog albuma poput klasnih sukoba, kapitalizama, smrtnosti i otuđenja, u novoj verziji su kao kod svoje kuće.
A uz dodatak dancehall i jungle zvuka u završni miks ova nova dub verzija postala je tihi klasik svih stonera na svijetu. Čak i bez prisustva bonga.
02. Pussy Galore – “Exile On Main Street”
Original se smatra najboljim nizom pjesama grupe The Rolling Stones u komadu, dok se ova niskobudžetna i razuzdana interpretacija drži na okupu žvakačom gumom, raznim medikamentima i velikom dozom hrabrosti..
Nastalo u ranoj fazi rada Džon Spensera ( Jona Spencera), prije nego što je njegov blues eksplodirao, ovo kasetno izdanje u ograničenom tiražu, pulsira u sirovom garažnom ritmu, dok bend divlja kroz klasike Stonsa uz krš produkciju, tako da su neki momenti čista radost (Rocks Off), dok su drugi na granici neslušljivog (Shine A Light).
Možda je to sve nepristojno prema “najvećem rok bendu na svijetu“, ali to je iskreni vrisak radosti pravih fanova iz pank podzemlja Njujorka!
03. Ramsey Lewis – “Mother Nature’s Son”
Iako još uvijek traje rasprava o tome da li bi istoimeni dvostruki album The Beatlesa iz 1968. godine (zvani The White Album) bio bolji kao obično izdanje i šta bi se na njemu našlo od pjesma… Džez pijanista Remzi Luis (Ramsey Lewis) nije čekao kraj rasprave i rano je izašao sa ovim izborom svojih 10 obrada nazvanim “Mother Nature’s Son” .
Mračna “Revolution 9” dobiva očigledan zaokret, ali Remzijevi čarobni prsti ponovo oživljavaju “Diar Prudence” i “Back In The USSR“. Orkestarski doprinos producenta Čarlsa Stepnia (Charlesa Stepneya) povremeno uguši album, ali kad Luis udari u dirke, tada je nemoguće odoljeti.
