Veliki fan originalnog “The Craft” filma, koji se svake godine religiozno gleda, ne može očekivati nešto dobro od rimejka ovog ostvarenja. Ipak, kao radoznala osoba morala sam pogledati, ili bar pokušati, što se ispostavilo kao nemoguće.
Razlog ovako radikalnom stavu su bezbrojni kompromisi kojim se ekipa filma služila. Iako su imali tehnologiju koja devedesetih nije bila zamisliva, u domenu specijalnih efekata nismo vidjelli ništa novo. Izgleda kao da se većina vremena provela u prilagođavanju priče modernoj publici, koja samim tim trpi neku vrstu nipodaštavanja. Kao da današnje generacije nisu u mogućnosti shvatiti monumentalnost prvog “The Craft” filma. Svejedno se generacija Z već uveliko oblači kao likovi iz originalnog filma.
Potcjenjivanje publike nije ni prva ni posljednja stvar koja frustrira. Film je očigledno zbunjen u svom naumu kome je namijenjen pa je tako očajan da se dodvori savremenim trendovima. Tako je dječak kog začaraju da prestane biti siledžija odjednom elokventan da se koristi neoliberalnim riječinkom, te proglašava sebe “cisgender” osobom.
Zoi Lister Džouns (Zoi Lister Jones) ima iza sebe bogatu pozorišnu karijeru kao i dosta saradnji sa indie filmadžijama. Na televiziji se pojavljuje u kriminalističkim serijama “Law & Order”, “Bored To Death” i “Delocated”. Mi bismo joj preporučili da se drži glume, jer joj očigledno fali ideja za originalne, a već napravljene fimove bi trebalo da ostavi na miru.
Što se tiče glume, iako u glavnoj ulozi ima dosta potencijala, ispodprosječan scenario utapa svaki pokušaj da neko od glumaca zablista. Nove glumačke nade Kejli Speni (Cialee Spaeny), Zoi Luna (Zoey Luna), Gideon Adlon, Lovi Simon (Lovie Simone), jednostavno ne uspjevaju doći do izražaja u ovako nezahvalnom scenariju.
Njihove replike su bolne za slušati, a niz akcija i radnji nemaju smisla osim da služe ispravljanju navodnih nepravdi zaostavštine Holivuda. Ipak, tu ulogu je savršeno ispunio originalni “The Craft“, birajući šarolike i nesvakidašnje glumce za role. Malo toga je ostalo što je “Legacy” mogao popraviti – pa je jedino logično da je mogao samo pokvariti.
Ako vam je mio originalni film, ovaj ni slučajno ne gledajte. Bolje upalite opet stari i uživajte u sjajnom kostimu, specijalnim efektima tog doba (koji i danas funkcionišu) i podsjetite se zašto su devedesete bile najbolje godine za kontroverzne horor filmove sa odličnom modom.
