Kako izabrati najbolje filmove u godini u kojoj je odlazak u bioskop postao sporadični, skoro pa gerilski događaj između dva talasa pandemije koronvirusa, dok se klasična filmska industrija našla na korak do kolapsa uz ogromne finansijske gubitke.
Zaključavanja publike, zatvaranje bioskopa, odgađanje premijera, prelazak na striming, propale produkcije i festivali bez publike, bile su ključne vijesti u vezi sa sedmom umjetnošću, a poneki čin hrabrosti ili ludosti (zavisno od tačke gledišta) poput izlaska Teneta i još nekoliko filmova u bioskope, pretvorilo se na kraju u box-office katastrofe.
U momentu kada se Holivud našao na koljenima, najbolje su se snašli bogati striming servisi sa svojim autorskim radovima, te indie filmadžije i strane produkcije, koji su odavno naučili da funkcionišu bez masovnog izlaska u bioskope i da stvaraju filmove uz male budžete, u odnosu na radove velikih studija.
Generalno, osim dominacije filmova egzotičnog porijekla i nezavisnih produkcija svih žanrovskih obilježja, može se reći da je 2020. godina donijala velik broj ostvarenja iza kojih stoje ženski režiseri, ili koji se bave tzv. ženskim temama od seksualnog nasilja, do rodne ravnopravnosti i intimnih porodičnih odnosa iz perspektive nježenijeg pola.
Takođe, nije zanemarljiv ni upliv filmova sa naglašenim političkim angažmanom oko pitanja klasnih, vjerskih i rasnih razlika, koji dolaze iz različitih država i različitih kultura, ali u principu imaju zajedničku tematsku nit vezanu za sve veći jaz u društvenim slojevima širom planete.
Ipak, u krajnjem zbiru bilo je stvarno teško napraviti listu 10 najboljih filmova kada se širi izbor vrti oko nekih 30 do 50 imena odgledanih za 12 mjeseci i koja su pogledana uglavnom online, daleko od bioskopa i one prave filmske atmosfere.
Prosto rečeno, manji broj snimljenih i odgledanih ostvarenja, nije nam olakšao nego paradoksalno otežao izbor, uz stalno prisutnu dilemu- izostavićemo neki važan film, a ionako ih je malo urađeno.
Glasanjem članova redakcije Bosonoga magazina i teškog vaganja svakog datog boda stigli smo na kraju do liste od 10 najboljih, za vjerovatano najgoru i najsiromašniju godinu u eri moderne filmske umjetnosti..
Pogledajte filmove, ne sudite preošto ni njima ni nama, jer u godini distanciranja i izolacije, kako filmadžija, tako i publike, svako snimljeno ostvarenje bilo je sam po sebi događaj vrijedan pažnje ljubitelja sedme umjetnosti.
10. “The Trial of the Chicago 7”- Aaron Sorkin
Šta god mislili o dosadašnjem radu jednog od najcijenjenih američkih scenarista, kada Aron Sorkin napiše predložak za neko filmsko ostvarenje, to je školski primjer kako se piše zanimljiv i funkcionalan predložak.
U svom najnovijem djelu on se kao scenarista i režiser bavi kontroverznim slučajem suđenja “Sedmorki iz Čikaga”, skupini antriratnih protestanata iz 60-ih, kojima je suđeno zbog napada na policiju i zavjeru protiv države SAD, ali naravno brzo postaje jasno da su paralele sa modernom Amerikom brojne i jednako kontroverzne.
Ipak, kada se u drugi plan gurne politička anagžovanost i preispitivanje škakljivih tema poput rasizma, klasnih podjela i policijske brutalnosti i dalje ostaje ono što je Sorkin snimio, a to je krajnje napeta i uzbudljiva sudska drama.
Film vrtoglavog ritma i besprijekorno napisanog scenarija u kojem svaka rečenica i interpunkcijski znak imaju svoje mjesto u jednako impresivnim nastupima glumačke ekipe, na čelu sa komičarem Sašom Baronom Koenom u dramskoj ulozi života.
09. “The Forty-Year-Old Version”- Radha Blank
Ovaj zabavni i šarmatni crno-bijeli film koji je napisala, režirala, montirala i odglumila Rada Blenk (Radha Blank) bio je pravo osvježenje kada je premijerno prikazan na Netlfiksu, radeći bolje posao za striming diva od daleko skupljih ostvarenja i velikih imena.
Priča je se o neuspjeloj scenaristkinji i režiseru pozorišnih komada, koja predaje u srednjoj školi. Ona i dalje čeka svoju veliku priliku, a to se iznenada pojavi u obliku uličnog muzičkog žanra – hip-hopa, koji za nju postane izlaz iz života po tuđem dikatatu.
Kad se ozbiljno baci na pisanje i upozna rezervisanog, ali brižnog producenta, on joj pomogne da pronađe samopouzdanje kojim reperi toliko besramno odišu.
Simpatična komedija o propalim snovima, neodustajanju i životu žene nakon tridesetih, savršeno je upakovana u formu rano-džarmušovskih filmova sa britkim humorom i sjajnom glumačkom izvedbom Rade Blenk, dok u pozadini vozi zarazni hip-hop ritam u maniru stare škole.
08. “Nomadland “- Chloé Zhao
Kada se indie ostvarenjima u 2020. otvorio neplanski veliki prostor na filmskoj sceni, “Nomadland” je bio pravi odgovor na ovakvu priliku. Treće djelo Kineskinje Kloe Žao (Chloé Zhao) dokazalo je da Marvel nije pogriješio s njenim uvođenjem na holivudsku A-listu, jer je režiserka dolazećeg blokbastera „Eternals“ definitivno igrač za krupne stvari.
I njen “Nomadland” je veliki mali film. Smješten u velika prostranstva američkih zabiti, on govori o velikim, ali namučenim ljudima iz male, ali intrigantne zajednice savremenih nomada. Oni se sele od jednog malog posla do drugog, noseći svoje velike tuge, ili velike ideale, u gepecima skučenih krntija, a sve to je prikazano sa mnogo duha, atmosfere i emocije.
Uz nadrealnu Frensis Mekdormand (Frances McDormand) u glavnoj ulozi i nekoliko genijalnih naturščika u sporednima, “Nomadland” je s razlogom već sada dobitnik mnogih festivalskih nagrada i jedan od najozbiljnijih kandidata za još veća priznanja.
