Legendarni Džon Frušante, proslavio je svoj 51. rođendan proslavlja (John Frusciante), novi-stari-novi-stari gitarista kultnog sastava Red Hot Chili Peppers.
Čovjek, koji je još kao klinac upao u bend koji je obožavao zamjenivši pokojnog gitaristu Hilela Slovaka (Hillel Slovak) , u svom prvom “mandatu” snimio je dva albuma “Mother's Milk” i daleko poznatiji RHCP klasik “Blood Sugar Sex Magik”.
Nedugo zatim, odlučio je da se prvi put povuče iz benda, uslijed nemoći da se nosi sa ogromnom slavom koju mu je donijelo sviranje sa, tada već planetarno popularnim, Peppersima.
Entoni Kids (Anthony Kiedis), frontmen benda tvrdio je, kako je Džon tokom turneje 1992. godine, namjerno sabotirao bend na nastupima, ne bi li bio izbačen. Ipak, u maju iste godine, odlučio je da se sa turneje sam vrati u Los Anđeles, u kojem se povukao u svoj brlog jada, droge, zvuka i neizbježne smrti.
Tokom tih kriznih godina, snimio je drugi dio pjesama za svoj prvi solo album “Niandra LaDes and Usualy Just a T-shirt”, na kojem, u obilju neartikulisanih zvukova i krikova koji mahom dolaze iz sobe išaranih zidova, čujemo vapaj jednog tužnog genija, kojem je potrebno da se što prije iščupa iz ponora, jer je dubina iz koje nema povratka bila na sekund da ga zauvijek zadrži.
Na YouTube-u se može pronaći dokumentarac “Stuff”, koji su Džonovi prijatelji Džoni Dep (Johnny Depp) i i Gibi Hejns (Gibby Haynes) snimili u njegovom stanu, a koji uspijeva da nam prilično snažno približi spoj bijede i narkomanskog ludila u kojem se gitarista tad nalazio.
Ipak, početkom 1998. godine Bob Forest (Bob Forrest), frontmen benda Thelonious Monster, poznat po tome što je mnogima u gradu Anđela pomagao da se skinu sa heroina, povlači Džona na rehabilitaciju sa koje se ovaj vraća u normalu, ali i drugi put u Pepperse 1998. godine.
U narednih 11 godina sa bendom snima megapopularne albume “Californication” (1999), “By the Way” (2002) i “Stadium Arcadium” (2006). Iako su prva dva izdanja postigla veću slavu, posebno se po kvantitetu produkcije izdvaja ovaj posljednji jer je tokom njegovog snimanja, koje je trajalo nešto duže od godinu dana, Frušante komponovao muziku za 28 pjesama plus jednu bonus traku, koje su se našle na albumu, ali i 12 pjesama koje su ostale van albuma na B-sides kompilaciji.
Nedugo nakon Stadium Arcadium turneje, gitarista odlučuje drugi put da se povuče iz benda. Ovaj put, razlog je bila iscrpljenost od konstatnog posla još od snimanja albuma “Californication”.
Tokom svog drugog boravka u RHCP, Frušante je snimio sedam solo albuma, dva EP-a, dva albuma sa bendom Ataxia i jedan album sa Džošom Klinghoferom ( Joshom Klinghofferom), tako da ovaj podatak o kreativnoj iscrpljenosti uopšte ne može da čudi.
Od svog drugog izlaska iz benda, pa sve do trećeg pridruživanja Peppersima sredinom decembra 2019. godine, John je radio na različitim solo projektima, kao i pod pseudonimom Trickfinger.
Uz nenadmašne solaže, prelijepe gitarske dionice, konstatno poigravanje sa efektima i keyboardom, Džon Frušante svakako će ostati upamćen i kao muzičar koji je do iznemoglosti posvećen istraživanjima novih zvučnih svjetova, ali i konstatnom radu i masovnoj produkciji visoko ocijenjene muzike.
Naime, Frušante je sa Peppersima, solo i u saradnji sa Klinghofferom, snimio više od 385 traka. Tome još vrijedi dodati i podatak da je u, gostujući na albumima i singlovima drugih muzičara, učestvovao u produkciji više od 50 muzičkih traka. Prilično fascinantno, zar ne? Da ne dužimo, srećan rođendan Džone!
napisao: Miloš Orlić
Naslovna fotografija: Peter-Pakvis /Guitar-World
